ثبت شرکت تعاونی و تضامنی

ثبت شرکت تعاونی

شرکت‌های تعاونی به 3 نوع تولیدی، توزیعی و تولیدی-توزیعی تقسیم می‌شوند. شرکت تعاونی تولیدی به فعالیت‌های تولیدی مانند کشاورزی، دامپروری، پرورش ماهی و… می‌پردازد. شرکت توزیعی به توزیع خدمات و محصولات می‌پردازد و مواردی نظیر نحوه پخش آن‌ها و افزایش و کاهش قیمت را به همراه خواهد داشت. حداقل تعداد سهامداران در این نوع شرکت‌ها 7 نفر است.

باید از بین این تعداد حداقل 2 نفر دارای مدرک تحصیلی و یا جواز کسب مرتبط با موضوع تعاونی مورد تقاضا باشند. برای شرکت تعاونی لازم است ابتدا مجوز یا موافقت اصولی اداره تعاون حوزه مربوطه اخذ گردد و سپس مراحل ثبت شدن شرکت در اداره ثبت شرکت‌ها صورت گیرد.

نکته مهم: در شرکت‌های تعاونی نیز مانند شرکت‌های سهامی می‌بایست پس از تأیید نام شرکت، 35درصد از سرمایه شرکت به حساب مخصوصی واریز شود و تا زمان به ثبت رسیدن شرکت توسط بانک مسدود گردد.

شرکت تعاونی عام و خاص

شرکت تعاونی عام با توجه به نوع تعاون که از طرف وزارت تعاون مشخص می‌شود عضو می‌پذیرد و این عضویت برای تمام افراد آزاد است. در این شرکت تعداد سهام‌داران حداقل ۵۰۰ نفر است و سود حاصل از سهام به عموم توزیع می‌گردد. عضو شدن در شرکت تعاونی خاص به صورت محدود انجام می‌گیرد. در این حالت توزیع سود سهام به تعداد افراد سهامدار واگذار می‌شود.

ثبت شرکت تضامنی

ثبت شرکت تضامنی معمولاً برای کارهایی نظیر صرافی، تبادل ارز و سکه و موارد مشابه انجام می‌شود و نسبت به سایر شرکت‌ها از میزان تعهد و مسئولیت بالاتری برخوردار هستند. نام این نوع شرکت‌ها از نام کامل یکی از شرکاء تشکیل می‌شود که معمولاً در ادامه آن کلمه “و شرکاء” قید می‌گردد. این امر نشان‌دهنده تضمین این افراد برای معاملات شرکت است. نکته مهم در مورد شرکت تضامنی، اخذ مجوز از بانک مرکزی است تا هنگام ثبت، همراه سایر مدارک، تحویل واحد ثبتی گردد.

به موجب ماده 116 قانون تجارت،شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر،با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود و اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض شرکت کافی نباشد،هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض است. شرکت تضامنی کامل ترین نوع شرکت اشخاص است.

• تاسیس شرکت تضامنی

تاسیس شرکت تضامنی با تنظیم شرکتنامه که به صورت اوراق چاپی در اداره ثبت شرکت ها موجود می باشد صورت می گیرد.در شرکتنامه مذکور باید نام ، نوع ، موضوع شرکت و مرکز اصلی و نشانی کامل ، همچنین اسامی شرکا یا موسسین و شماره شناسنامه و محل اقامت آن ها و غیره قید گردد.
برای تشکیل شرکت تضامنی تمام سرمایه نقدی تادیه و چنانچه سهم الشرکه غیرنقدی باشد باید تقویم شده و تسلیم گردد.
به هنگام تاسیس شرکت ، اساسنامه مربوط به آن نیز که در واقع آیین نامه داخلی شرکت می باشد توسط موسسین تنظیم می گردد.
مطابق ماده 195 ق.ت ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون الزامی است و تابع مقررات قانون ثبت شرکت ها است.

• اداره شرکت تضامنی

شرکت تضامنی توسط حداقل یک مدیر که شرکاء از میان خود انتخاب می نمایند، اداره می شود ، مدیر مزبور ممکن است غیر از شرکاء بوده و از خارج انتخاب شود.( ماده 120 ق.ت ) در صورتی که مدیران از بین شرکا بدون قید در اساسنامه انتخاب شده باشند ، با توجه به شرایط اساسنامه یا به اتفاق آراء سایر شرکاء قابل عزل می باشند.مدیر غیر شریک با شرایط پیش بینی شده در اساسنامه و در غیر این صورت با تصمیم اکثریت شرکاء معزول می شود.
در صورتی که عزل مدیری بدون دلیل موجه باشد،مدیر معزول حق مطالبه ضرر و زیان را از شرکت خواهد داشت.
-مدیر یا مدیران مندرج در شرکتنامه قابل عزل نمی باشند و حق استعفاء نیز ندارند، مگر با توافق کلیه شرکاء شرکت تضامنی
-در صورتی که مدیر یا مدیران در اساسنامه انتخاب شده باشند، ممکن است طبق اساسنامه نسبت به تغییر مدیر یا مدیران مذکور عمل شود.
-اگر مدیر یا مدیران در شرکتنامه یا اساسنامه انتخاب نشده،ولی انتخاب آنان بعداَ صورت گرفته باشد،در این صورت شرکاء می توانند مدیر یا مدیران فوق را معزول نمایند.بدیهی است مدیر یا مدیران حق اسعفاء خواهند داشت.
– قلمرو و محدودیت اختیارات مدیر
مدیر شرکت تضامنی برای اینکه بتواند شرکت را در مقابل اشخاص ثالث متعهد سازد،باید به نام شرکت و در حدود اختیارت خود اقدام و اتخاذ تصمیم نماید، در غیر این صورت ،شخصاَ مسئول تعهدات مزبور خواهد بود.
در دو مورد به محدودیت اختیارات مدیر یا شریک شرکت تضامنی به طور صریح اشاره شده است:
1-تا جبران ضررهای وارده به شرکت تقسیم سود ممنوع می باشد.(ماده 132 ق.ت)
2-محدودیت انجام عملیات تجارتی ( ماده 134 ق.ت)

• مسئولیت مدنی مدیر شرکت

مسئولیت مدنی مدیران در مقابل شرکت از مقررات عقد وکالت پیروی می نماید و مسئولیت مدنی مدیر در مقابل شرکاء تابع اصول کلی حقوق مدنی که در باب تسبیب و قانون مسئولیت مدنی پیش بینی شده است می باشد ، بالاخص در مواردی که قلمرو اختیارات مدیران در اساسنامه تعیین شده است.

• تقسیم سود

منافع در شرکت تضامنی به نسبت سهم الشرکه بین شرکاء تقسیم می شود،مگر آنکه شرکتنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد، لیکن تادیه هر نوع منفعت به شرکاء تا زمانی که کمبود سهم الشرکه شرکاء به علت زیان های وارده جبران نشده باشد، ممنوع خواهد بود.( مستفاد از مواد 119 و 132 ق.ت)
از همراهیتان سپاسگزاریم.
موسسه حقوقی آئین عدالت خاتم با بهره گیری از کارشناسان متخصص و مجرب و با چندین سال تجربه ی موفق، با افتخار آماده ی ارائه ی خدمات  به شما عزیزان، در زمینه های حقوقی و ثبتی نظیر ثبت شرکت و ثبت برند می باشد.

 شرکت تضامنی یکی از انواع هفت گانه شرکت های تجاری می باشد که همانند انواع این شرکت ها صرف نظر از نوع فعالیت، تجاری محسوب می شود. در مورد این شرکت، شخصیت و اعتبار شرکاء بسیار کلیدی و حائز اهمیت می باشد که در توضیحات متوجه اهمیت این امر خواهید شد: 

 طبق ماده 116 قانون تجارت شرکت های تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجارتی بین دو و یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. در صورت عدم کفایت و بروز مشکل اگر اموال شرکت برای پرداخت دیون شرکت کافی نباشد هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام کلیه دیون و تعهدات شرکت می باشد و در صورتی که بین شرکاء قرار دادی غیر از این بسته شود از نظر قانون ارزشی نخواهد داشت.

در صورت وجود بدهی در شرکت، طلب کار می تواند طلب خود را از هر کدام از شرکاء مطالبه نماید و البته مطالبه طلب از یکی از شرکاء مانع پیگیری و درخواست طلب از دیگر شرکاء نمی باشد البته شریکی که در چنین موقعی طلب بستانکاران را پرداخته، می تواند به یکی از شرکاء خود مراجعه و سهم زیان آنها را به تناسب سرمایه ای که در شرکت داشته اند وصول نماید با توجه این شرایط این نوع از شرکت از نظر مشتریان درای اعتبار زیادی می باشد و از سویی در ابتدای تاسیس شرکت انتخاب شرکاء نیاز به اعتماد و دقت فراوان دارد.

شرکت تضامنی چیست؟

قانونگذار در ماده ۱۱۶ ق.ت شرکت تضامنی را اینگونه تعریف نموده است: «شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود اگر دارایی شرکت برای تاديه تمام قروض کافی نباشد هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است. هر قراری که بین شرکاء برخلاف این ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص ثالث كان لم يكن خواهد بود».

نام شرکت تضامنی و ویژگی های آن

شرکتهای تضامنی نیز مانند هر شرکت تجاری دیگر که دارای شخصیت حقوقی می باشند باید دارای نامی باشند که متمایز کننده آنها از سایر شرکتهای تجاری باشد.

به موجب ماده ۱۱۷ ق.ت نام شرکت تضامنی باید دارای دو ویژگی باشد. ویژگی اول آن است که در اسم شرکت تضامنی باید عبارت «شرکت تضامنی» ذکر شود. روشن است که هدف از ذکر عبارت مزبور اطلاع اشخاص ثالث از نوع شرکت است که با ملاحظه این عبارت به نوع مسئولیت شرکای شرکت پی می برند. اما نکته قابل توجه این است که عبارت «شرکت تضامنی» ارتباطی به نام شرکت ندارد بلکه حکایت از نوع شرکت از میان انواع شرکتهای تجاری دارد. و از طرف دیگر این تکلیفی است که در مورد سایر شرکت – های تجاری نیز وجود دارد و همه شرکتهای تجاری مطابق قانون تجارت باید نوع شرکت را در اسم شرکت ذکر نمایند و قانونگذار در مواد ۹۵، ۱۱۷، ۱۴۱، ۱۶۳ و ۱۸۴ قانون تجارت در مورد شرکت های با مسئولیت محدود، تضامنی، مختلط غیر سهامی، مختلط سهامی و نسبی به این مطلب تصریح نموده است و حتی در ماده ۲۲ ق.ت در مورد شرکتهای سهامی نیز تصریح شده بود که در اسم شرکت باید کلمه (سهامی) قید شود. ولی در لایحه اصلاحی قسمتی از قانون تجارب ۱۳۴۷ که ماده ۲۲ ق.ت را نسخ نموده، تبصره ماده ۴ با اندکی تغییر اینگونه مقرر شده است: «در شرکتهای سهامی عام عبارت «شرکت سهامی عام» و در شرکتهای سهامی خاص عبارت «شرکت سهامی خاص» باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله بانام شرکت در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت به طور روشن و خوانا قید شود.»

بنابر این همانگونه که اشاره گردید اسم شرکت را نیابد با نوع شرکت که بیانگر ماهیت شرکت می باشد اشتباه کرد و بر همین اساس در تبصره ماده ۴ ل.ا.ق.ت با توجه به این امر، ذکر عبارت سهامی خاص یا عام بعد از نام شرکت و یا قبل از نام شرکت الزامی – دانسته شده است.

در رویه های عملی نیز عنوان شرکت تضامنی یا با مسئولیت محدود و … بعد از نام شرکت در داخل پارانتز یا زیر نام شرکت در داخل پارانتز ذکر می شود.

ویژگی دوم اسم شرکت تضامنی این است که باید لااقل اسم یک نفر از شرکا در اسم شرکت ذکر شود. (ماده ۱۱۷ ق.ت) بنابراین آنچه ضرورت دارد ذکر نام یکی از شرکا می۔ باشد و در نتیجه ذکر نام همه شرکا الزامی نبوده اگر چه می توانند ذکر کنند. در عمل شاید موردی مشاهده نگردد که نام همه شرکا در نام شرکت تضامنی ذکر گردد و بر همین اساس قانونگذار با توجه به این رویه عملی مقرر داشته است: «در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکا نباشد باید بعد از اسم شریک یا شرکائی که ذکر شده است. عبارتی از قبیل (و شركاء) یا (و برادران) قید شود.»

بدون تردید هدف از ذکر نام شرکا یا حداقل نام یک شریک در نام شرکت را باید در ماهیت ثبت شرکت تضامنی که جزو شرکتهای شخص است جستجو کرد. زیرا اگر در این شرکتها اعتبار شرکت بیشتر از آنکه وابسته به سرمایه شرکت و میزان آن باشد وابسته به اعتبار شرکا و شخصیت آنها است برای این منظور اشخاص ثالثی که می خواهند با این شرکت ها معامله نمایند ابتدا باید نسبت به شرکای شرکت شناخت کافی داشته باشند تا بتوانند اعتبار شرکت را براساس شخصیت آنها بشناسند. البته به نظر می رسد حتی ذکر نام همه شرکای شرکت تضامنی برای این منظور کافی نیست زیرا از یک طرف گسترش جوامع شهری شناخت مبتنی بر نام شخص را امری دشوار نموده است و از طرف دیگر وجود تشابهات اسمی، شناخت شخصیت شرکا را تقریبا غیر ممکن می کند و برای رفع این مشکل باید راه برای شناخت هویت شرکای شرکت تضامنی فراهم گردد. برای این منظور در ماده ۲۶ نظامنامه اجرای قانون ثبت شرکتها، مصوب ۱۶ خرداد ۱۳۱۰، مقرر شده است: «مراجعه به دفاتر ثبت شرکتها اعم از ایرانی و خارجی برای عموم مردم آزاد و هر ذینفعی می تواند از مندرجات آن سواد مصدق تحصیل کند.»

نواع شرکت تعاونی طبق دستورالعمل تشکیل شرکت تعاونی

طبق ماده۱ دستورالعمل تشکیل تعاونی ها؛ شرکتهای تعاونی به لحاظ نوع فعالیت به دو دسته تقسیم می‌شوند:

• الف – شرکت تعاونی تولید:شرکتی است که به منظور اشتغال اعضاء در امور مربوط به کشاورزی، دامداری، دامپروری، پرورش و صید ماهی، شیلات، صنعت، معدن، عمران شهری و روستایی و عشایری و نظایر اینها فعالیت می‌نماید
• ب- شرکت تعاونی توزیع:شرکتی است که در امور مربوط به تهیه و توزیع کالا، مسکن، خدمات و سایر نیازمندیهای اعضاء فعالیت می‌نماید.

همچنین طبق ماده۲ دستورالعمل فوق؛ شرکتهای تعاونی به لحاظ عضویت به دو دسته تقسیم می‌شوند:

• الف- شرکت تعاونی عام:شرکتی است که عضویت در آن برای همه آزاد می‌باشد و موسسین یا شرکت باید برای تأمین قسمتی از سرمایه اولیه و یا افزایش سرمایه شرکت سهام آنرا به عموم عرضه نمایند.
• ب- شرکت تعاونی خاص:شرکتی است که عضویت در آن منحصراً برای گروهی خاص از قبیل: کارگران، کارمندان، کشاورزان، دانشجویان، ایثارگران، زنان، مشاغل خاص و نظایر اینها آزاد باشد، بدیهی است تعاونی موظف به پذیرش متقاضیان واجد شرایط بوده و از این نظر محدودیتی برای عضویت وجود ندارد.

در تابلوها و سربرگهای شرکتهای تعاونی ذکر عنوان «تعاونی» ضروری است و باید بطور خوانا قید شود. برای واحدهای صنفی شهرستانها و برای هر واحد کارمندی و کارگری فقط یک شرکت تعاونی در هر موضوع فعالیت تشکیل می‌شود. شرکتهای تعاونی با بیش از ۵۰۰ عضو و اتحادیه‌هایی که تعداد اعضاء تعاونیهای عضو آنها مجموعاً بیش از ۲۰۰۰ عضو باشد، «تعاونی بزرگ» محسوب می‌شوند.

شرکتهای تعاونی تابع چه اصولی هستند؟

‌طبق ماده ۳ قانون فوق؛ شرکتهای تعاونی باید تابع اصول ذیل باشند:

• ‌الف –عضویت شرکت تعاونی برای عموم اشخاص واجد شرایطی که در اساسنامه شرکت قید گردیده با تصویب هیأت مدیره شرکت آزاد می‌باشد.
• ب –کلیه اعضاء شرکت دارای حقوق و وظایف مساوی می‌باشند.
• ج –در مجامع عمومی بدون در نظر گرفتن تعداد سهام هر عضو دارای یک رأی می‌باشد و استفاده از این حق از حقوق شخص صاحب سهم است.
  در مواردی که به عللی استفاده از این حق به طور مستقیم برای شریکی میسر نباشد ممکن است به موجب وکالت کتبی به یکی دیگر از شرکاء واگذار‌شود. ‌در مورد وکالت هیچ عضوی نمی‌تواند با احتساب رأی خود مجموعاً بیش از پنج رأی داشته باشد.
  در اتحادیه‌های شرکتهای تعاونی نماینده هر شرکت عضو به نسبت اعضای آن شرکت حق رأی خواهد داشت.
• ‌د –استرداد سهام و پرداخت بهای آن تا حدی که موجبات وقفه در فعالیت شرکت فراهم نشود مجاز است.
• ه –سهام شرکت تعاونی با نام و غیر قابل تقسیم است و بهای آن باید نقداً پرداخت شود. ‌انتقال سهام به اشخاص غیر عضو ممنوع است.
• ‌و –بهره حق‌السهم شرکتهای تعاونی که در آخر هر سال به شرکاء ممکن است داده شود در اساسنامه شرکت تعیین خواهد شد.
• ‌ز –درآمد سالیانه شرکت پس از وضع هزینه – استهلاک – ذخایر و بهره سهام به نسبت معاملاتی که هر یک از اعضاء و مشتریان غیر عضو که در‌طول سال مالی با شرکت نموده‌اند بین آنان تقسیم خواهد شد.
• ح –شرکتهای تعاونی از اعضاء جزو دیون ممتازه محسوب است.

عداد اعضا و سرمایه در شرکت های تعاونی چقدر است؟

در انواع شرکتها و اتحادیه های تعاونی تعداد اعضاء در زمان ثبت و دوران فعالیت باید طبق طرح تأسیس و تغییرات بعدی آن بوده و رعایت مورازد زیر الزامی است:

• الف–حداقل تعداد اعضاء در زمان ثبت و دوران فعالیت شرکتهای تعاونی نباید از ۷ نفر عضو کمتر باشد
• ب–در شرکتهای تعاونی اشتغالزا که به منظور ایجاد اشتغال تولیدی یا خدماتی با استفاده از کمکهای دولتی برای اعضاء تشکیل می‌شوند . تعداد اعضاء بایستی حداقل معادل ۵۰% مشاغل دائمی طرح تعاونی باشد.
• ج–در شرکتهای تعاونی که بدون استفاده از کمکهای دولتی و یا با هدف سرمایه گذاری تشکیل می شوند و حداقل ۵۰% سرمایه گذاری طرح توسط اعضاء تأمین می‌گردد. رعایت بند (ب) الزامی نمی‌باشد.
• د– حداکثر تعداد اعضاء در تعاونیهای مسکن (تأمین مسکن اعضاء) متناسب با اهلیت ( دانش و تجربه) مدیران تعاونی بنابه تشخیص ادارات کل تعاون تعیین می‌گردد.
• هـ–رعایت تبصره ۲ ماده ۲ دستورالعمل تشکیل تعاونیها درخصوص تعاونیهای فوق الذکر الزامی نمی‌باشد.
• شرکت تعاونی شرکتی است از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضا از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان ، موافق اصولی که در قانون شرکت های تعاونی مصوب 9 / 4/ 1352 مصرح است ، تشکیل می شود.
  بند هفتم ماده 20 قانون تجارت مصوب 1311 شرکت تعاونی را به دو دسته شرکت تعاونی تولید و شرکت تعاونی مصرف نموده است که در این راستا قانون تجارت شرکت های مذکور را این چنین تعریف نموده است :
  شرکت تعاونی تولید :
  شرکتی است که بین عده ای از ارباب حرف تشکیل می شود و شرکاء مشاغل خود را برای تولید و فروش اشیا یا اجناس به کار می برند.
  شرکت تعاونی مصرف :
  شرکتی است که برای مقاصد ذیل تشکیل می شود :
  فروش اجناس لازمه برای مصارف زندگانی اعم از این که اجناس مزبوره را شرکاء ایجاد کرده یا خریده باشند.
  2. تقسیم نفع و ضرر بین شرکاء به نسبت خرید هر یک از آن ها .
  نمونه هایی از مهم ترین شرایط حاکم بر شرکت های تعاونی عبارتند از :
  – شرکت تعاونی اعم از تولید یا مصرف ممکن است مطابق اصول شرکت سهامی یا بر طبق مقررات مخصوصی که با تراضی شرکاء ترتیب داده شده باشد تشکیل بشود.
  – در صورتی که شرکت تعاونی تولید یا مصرف مطابق اصول شرکت سهامی تشکیل بشود حداقل سهام یا قطعات سهام ده ریال خواهد بود و هیچ یک از شرکاء نمی توانند در مجمع عمومی بیش از یک رای داشته باشد.
  – شرکت تعاونی باید دارای اساسنامه باشد.
  – شرکت تعاونی باید به ثبت برسد .برای ثبت شرکت تعاونی، لازم است که از طرف وزارت تعاون ” مجوز ثبت ” یا موافقت نامه تشکیل صادر شود.
  – شرکت تعاونی، مانند شرکت تجاری، دارای شخصیت حقوقی است و دارایی آن، مجزا و مستقل از دارایی اعضاء می باشد.
  – سرمایه شرکت تعاونی به سهام تقسیم می شود.
  – نوع و مبلغ سهم را اساسنامه تعیین می کند.
  – پرداخت قیمت سهام شرکت تعاونی، ممکن است نقدی یا غیرنقدی باشد. در هر حال موقع خرید، حداقل یک سوم بهای آن باید تادیه شود.
  – از لحاظ سرمایه شرکت های تعاونی را می توان به دو دسته تقسیم کرد :
  الف) شرکت هایی که تمام سرمایه آن به وسیله اعضا تامین می شود.
  ب) شرکت هایی که قسمتی از سرمایه ( حداقل 51 درصد ) به وسیله اعضاء تامین گردیده و بقیه به وسیله نهادهای دولتی و عمومی در اختیار شرکت گذاشته می شود.
  – حداقل تعداد اعضای شرکت تعاونی هفت نفر می باشد.
  – شرکت تعاونی دارای مجامع عمومی مرکب از مجمع عمومی موسس که اولین مجمع عمومی عادی نامیده می شود، مجمع عمومی عادی و مجمع عمومی فوق العاده می باشد.
  – اداره امور تعاون طبق اساسنامه بر عهده هیات مدیره ای مرکب از سه ، پنج یا هفت نفر عضو اصلی؛ و دو ، سه یا چهار نفر عضو علی البدل است که از ین اعضاء برای مدت سه سال انتخاب می شوند.
  – هیات مدیره مکلف است بلافاصله بعد از انتخاب، برای اداره امور و اجرای تصمیمات مجمع عمومی و هیات مدیره، فرد واجد شرایطی را از بین اعضای تعاونی و یا خارج از آن برای مدت سه سال به عنوان مدیرعامل انتخاب کند.
  – شرکت تعاونی الزاماَ باید دارای بازرس ( واحد یا متعدد ) باشد. مدت بازرسی آن ها دو سال است.
  – انحلال شرکت تعاونی با رای مجمع عمومی فوق العاده و یا با تصمیم وزارت تعاون محقق می گردد.
  – خروج عضو از شرکت تعاونی اختیاری می باشد و نمی توان آن را منع کرد. همچنین مجمع عمومی می تواند با پیشنهاد هر یک از مدیران، اخراج عضو تعاونی را در صورت تحقق شرایط مقرر تصویب نماید.
  – حداقل سرمایه در شرکت های تعاونی، نباید کمتر از ده درصد سرمایه گذاری مورد نیاز برای فعالیت موضوع تعاونی باشد